Imieniny: Olafa Kanuta Filipa Witalisa Amelii Rufiny Sylwana Daniela Emanuela

Św. Antoni Peczerski, opat

imię starorzym. Antoninus pochodzący z rodu Antoniuszów

Św. Antoni Peczerski, opat

Św. Antoni Peczerski, opat (983-1073) – Antypas – jego pierwotne imię, pochodził z grodu Lubecz, leżącego na północ od Kijowa. Jako miody człowiek zapoznał się z życiem zakonnym na górze Athos. Po powrocie na Ruś w pobliżu Kijowa zajął pieczarę, w której wiódł surowe życie pustelnika. Od tego miejsca otrzymał przydomek “Peczerski”. Po pewnym czasie zaczęli gromadzić się wokół niego uczniowie. Z ich pomocą powiększył pieczarę i urządził w niej cerkiew. Wokół wydrążono grotycele. Dał tym samym początek Ławrze Pieczerskiej. Kiedy życie wspólnoty było w miarę zorganizowane, mianował igumena, a sam usunął się do osobnej groty której nie opuszczał.

Zmarł mając 90 lat. Ruś widziała w nim swego ojca życia monastycznego, związanego z tradycją wschodnią.

Św. Jan Gwalbert, opat

hebr. imię biblijne Johhanan “Bóg jest łaskawy”

Św. Jan Gwalbert, opat

Jan Gwalbert urodził się około roku 1000 pod Florencją. Jako młodzieniec wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru San Miniato, ale niebawem opuścił go na znak protestu przeciw symoniackiemu wyborowi opata. Udał się wówczas do Camaldoli, stamtąd zaś około roku 1030 przybył do zalesionej doliny Vallombrosa, gdzie rozpoczął życie pustelnicze. Z czasem przylgnęli doń inni – i tak w roku 1039 powstała w Vallombrosie wspólnota mnichów, którzy wiedli surowe życie, kierując się zresztą regułą benedyktyńską. Jan założył później lub zreformował kilka innych klasztorów, którymi kierował jako przełożony powstałej w ten sposób nowej monastycznej społeczności, zwanej walombrozjanami. Zasłużył się też prowadząc dalej walkę z symonią, w czym popierali go papież i lud. Najsłynniejszą stała się jego akcja przeciw arcybiskupowi Florencji, Piotrowi Mezzabarbie. Sam z pokory nigdy nie przyjął święceń kapłańskich.

Zmarł 12 lipca 1073 r. w klasztorze św. Michała w Passignano pod Florencją. Kanonizował go w roku 1193 Celestyn III. Pius XII ogłosił go patronem strażników leśnych (1951) oraz Sao Paulo w Brazylii (1958).

Św. Jan Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta podczas mszy św. odprawianej dla leśników w Dolomitach w 1987 r.: „Jan Gwalbert (…) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”.

Inni patroni dnia

Św. Amalbergi zk. († IX w.)
ŚwŚw. Bianora, Sylwana, mm. († IV w.)
Bł. Emanuela Ruiz m. w Libanie († 1860)
ŚwŚw. Leoncjusza, Maurycego, Daniela, mm. († IV w.)
ŚwŚw. sióstr Ruflny i Sekundy, mm. († III w.)

℗ Św. Antoni Peczerski, opat ℗ Św. Jan Gwalbert, opat