30 maj

hebr. imię biblijne Johhanan „Bóg jest łaskawy”

Św. Jan Sarkander, kapłan, męczennik urodził się 20 grudnia 1576 roku w Skoczowie. Po śmierci ojca jego rodzina przenosi się do Przybora na Morawach. Kształcił się u jezuitów w Ołomuńcu. Doktorat z filozofii uzyskał na uniwersytecie w Pradze, a z teologii w Grazu.

W 1609 roku przyjmuje święcenia kapłańskie oraz podejmuje pracę jako wikariusz. w kilka lat później zostaje proboszczem w Holeszowie. Jego gorliwość i bezkompromisowość wzbudziła poważny sprzeciw tamtejszych husytów i protestantów.

Kiedy wybucha wojna trzydziestoletnia, przynaglony przez swoich parafian, opuszcza Holeszów. Pielgrzymuje do Częstochowy jakiś czas przebywa w Rybniku i Krakowie. Ponieważ nie przyjęto jego rezygnacji z urzędu proboszcza, wraca na swoją placówkę. W 1620 roku chroni miasto przed grabieżą i spaleniem, wychodząc procesjonalnie naprzeciw nadciągającym wojskom lisowczyków. Posądzony przez protestantów o ich sprowadzenie, zostaje aresztowany, uwięziony i okrutnie torturowany. Parę tygodni później 17 marca 1620 roku umiera w więzieniu wskutek odniesionych ran.

Kanonizował go papież Jan Paweł II w 1995 roku.

żeńska forma imienia Jan hebr. Johhanan „Bóg jest łaskawy”

Św. Joanna D’Arc urodziła się 6 stycznia 1412 w Domremy (Lotaryngia), w rodzinie ubogich wieśniaków. Od 13 roku życia towarzyszyły jej „głosy” i wizje. Pod wpływem duchowych doświadczeń w 1428 roku ta wiejska, prosta dziewczyna, analfabetka, podejmuje dzieło wyzwolenia Francji zajętej przez wojska angielskie. Po spotkaniu z Karolem VII oraz poddaniu Joanny i jej widzeń badaniom duchownych z Poitiers, dziewczynie podarowano zbroję, sztandar i pozwolono jej wyruszyć z oddziałem naprzeciw nieprzyjaciela.

W maju 1429 roku w trakcie bitwy o Orlean Joanna (odtąd nazywana także Dziewicą Orleańską) zagrzewa swoich rodaków do walki i przełamuje losy prowadzonej wojny. Po niej w ciągu tygodnia Anglicy opuszczają całą dolinę Loary. Joanna nalega na niezdecydowanego Karola VII, aby wyruszył do Reims oraz dopełnił obowiązku koronacji, co następuje 17 lipca 1429 roku. Wiosną 1430 roku Joanna bierze udział w potyczce pod Compiegne. Tam dostaje się do niewoli Burgundów. Ci odsprzedali ją Anglikom, którzy powołali trybunał kościelny i wytoczyli jej proces w Rouen. Oskarżono ją o używanie stroju męskiego, o herezję i czarnoksięstwo. Jej głosy i objawienia uznano za fałszywe. Święta odwołała się od wyroku inkwizycji do papieża. Bezskutecznie. Oddana w ręce władzy świeckiej została skazana i spalona na stosie 30 maja 1431 roku. Wyrok zakwestionowano. Pod naciskiem opinii publicznej Karol VII ustanowił komisję, która przeprowadziła proces rehabilitacyjny. Także papież Kalikst III wydał polecenie zbadania przeprowadzonego procesu.

7 lipca 1456 roku Rzym wydał wyrok uniewinniający Joannę oraz określił przeprowadzony proces w Rouen jako sprzeczny z prawem.

Joannę kanonizował papież Benedykt XV. Św. Joanna jest patronką Francji, Orleanu, a także telegrafu i transmisji radiowych.

W IKONOGRAFII św. Joanna przedstawiana jest jako dziewczyna w złotej zbroi na koniu. Jej atrybutami są: miecz, sztandar i miecz, lanca.

imię słow. zdzi kłaść, podziwiać i –sław sława

Zdzisława urodziła się w 1215 r. na zamku Krzyżanów (Morawy). Według tradycji była najstarszą córką Przybysława z Krzyżanowa, burgrabiego w Brnie, i Sybilli, pochodzącej ze szlacheckiej rodziny sycylijskiej. Jej ojciec należał do najprzedniejszych panów czeskich. Wraz ze swoją małżonką czynił hojne fundacje na potrzeby Kościoła na Morawach. Popierał gorliwie zakony. Oboje ufundowali opactwo cysterskie w Żdar, wspierali dominikanów i franciszkanów, niedawno przybyłych do Czech. Jako 17-letnia dziewczyna Zdzisława poślubiła Havla, kasztelana zamku w Lemberku. Rodzice pana młodego pochodzili z niemniej znakomitego rodu. Założyli do dziś istniejące miasta – Jabłonne i Turnowo. Bóg obdarzył małżonków czworgiem dzieci, które Zdzisława wzorowo wychowała. Wraz z mężem troszczyła się o ewangelizację okolicznych ziem, na których Kościół był jeszcze słabo zakorzeniony. Nawiązała współpracę z dominikanami i ufundowała dwa konwenty: w Jabłonnem, koło Lemberku, i w Turnowie. Była tercjarką dominikańską i gorliwą uczennicą św. Dominika, oddaną modlitwie i ludziom. Słynęła jako opiekunka ubogich i uzdrowicielka. Kroniki klasztorne przypisują jej wstawiennictwu liczne cudowne uzdrowienia.

Zdzisława zmarła w 1252 r. w Jabłonnem (przypuszczalnie 1 stycznia; przyczyną śmierci w kwiecie wieku była prawdopodobnie tuberkuloza). Została pochowana w tamtejszym kościele św. Wawrzyńca, który stał się celem pielgrzymek jej czcicieli. Jej kult szerzył się w Czechach i na Węgrzech. Episkopat czeski stawia ją jako wzór dla młodych małżeństw i matek. 28 sierpnia 1907 r. jej kult zatwierdził papież św. Pius X. Św. Jan Paweł II kanonizował Zdzisławę razem z Janem Sarkandrem w Ołomuńcu 21 maja 1995 r. W wygłoszonej wtedy homilii mówił m.in.:

Św. Zdzisława wyróżniała się nadzwyczajną zdolnością do poświęcania się innym. Świadczy o tym przede wszystkim jej postępowanie w rodzinie, w której była – zgodnie ze słowami mojego czcigodnego poprzednika Pawła VI – „przykładem małżeńskiej wierności, protektorką życia duchowego rodziny i uczciwości w obyczajach”. Potwierdza to również jej wielkoduszne zaangażowanie na polu dobroczynności i opieki nad potrzebującymi, zwłaszcza obłożnie chorymi, którymi zajmowała się z wielką troskliwością i czułością.

Żyjąc intensywnie duchowością trzeciego zakonu dominikańskiego, potrafiła uczynić z samej siebie dar, zgodnie ze słowami Jezusa: „Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu” (Dz 20, 35). Oto sekret wielkiej sympatii, jaką budziła jej postać już za życia, a także po śmierci i aż po dzień dzisiejszy. Jej przykład wydaje się niezwykle aktualny, zwłaszcza w odniesieniu do wartości rodziny, która – jak uczy św. Zdzisława – musi być otwarta na Boga, na dar życia i na potrzeby ubogich. Nasza święta jest znakomitym świadkiem „ewangelii rodziny” i „ewangelii życia”, którą Kościół głosi ze szczególnym zaangażowaniem.

Zdzisława jest patronką młodych małżeństw i matek. Obchodzący w dniach 29 stycznia, 28 listopada i 16 grudnia swoje imieniny mają tylko tę jedną patronkę. Różne daty, pod którymi wymieniane jest jej imię, to wynik różnych terminów obchodu ku jej czci. Liturgia dominikańska wspomina ją 4 stycznia.

W IKONOGRAFII św. Zdzisława przedstawiana jest w habicie tercjarki dominikańskiej.