ŚW. AGNIESZKA
Święta od paliuszy
„W dwunastym roku życia miała złożyć świadectwo krwi (…). Ale jak wielka musiała być siła wiary, co nawet w takim wieku znalazła świadectwo”- napisał o św. Agnieszce wielki ojciec Kościoła św. Ambroży.
Ks. Mariusz Frukacz
Agnieszka żyła w Rzymie prawdopodobnie na przełomie III i IV wieku. W starożytności była jedną z najbardziej popularnych świętych. Napisali o niej nie tylko św. Ambroży, ale również św. Hieronim, papież św. Damazy i papież św. Grzegorz I Wielki. Prawdopodobnie zginęła w wieku 12 lat, broniąc dziewictwa, które ślubowała Chrystusowi. Miała ponieść męczeńską śmierć na stadionie Domicjana ok. 305 r. Dzisiaj jest to piazza Navona – jedno z najpiękniejszych i najbardziej uczęszczanych miejsc Rzymu. Na miejscu, gdzie znajdował się grób św. Agnieszki, cesarz Konstantyn Wielki w IV wieku wystawił wspaniałą bazylikę.
Nie wiadomo dokładnie, jak wyglądało jej męczeństwo. Według legendy, św. Agnieszka, całkowicie obnażona na stadionie, została wystawiona na pastwę spojrzeń tłumu. Za sprawą cudu okryła się płaszczem włosów. Według przekazów, o rękę Agnieszki, która wcześniej miała złożyć ślub czystości, rywalizowało wielu zalotników. Wśród nich był pewien młody rzymski szlachcic, oczarowany jej urodą. Ona jednak odrzuciła wszystkich. Wybrała Chrystusa – Oblubieńca. Została oskarżona o to, że jest chrześcijanką. Ścięto jej głowę. „Nieporuszona na dźwięk okrutnych kajdan. Całe swe ciało podaje pod cios srogiego oprawcy. Nie wie jeszcze, co znaczy śmierć, ale już jest na nią gotowa. Zawleczona przemocą do ołtarza, pośrodku palących ogni wyciąga ręce ku Chrystusowi i wśród świętokradczych płomieni kreśli znak Chrystusa Zwycięzcy” – napisał św. Ambroży w swoim Traktacie o dziewicach.
Św. Agnieszka,
dziewica i męczennica
Żyła na przełomie III i IV wieku
Śmierć męczeńską poniosła
ok. 305 r.
Artyści bardzo często przedstawiają św. Agnieszkę z barankiem, gdyż łacińskie imię Agnes wywodzi się zapewne od łacińskiego wyrazu agnus – baranek Dlatego we wspomnienie św. Agnieszki – 21 stycznia – zgodnie ze starym zwyczajem papież poświęca dwa białe baranki. Z ich wełny zakonnice wyrabiają paliusze, które papież nakłada co roku – 29 czerwca w uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, świeżo mianowanym metropolitom Kościoła katolickiego.
ŚW. AGNIESZKA
Św. Agnieszka, dziewica, męczennica
łac. agnes baranek, gr. hagné niewinna, czysta
Św. Agnieszka na mozaice
z jej kościoła w Rzymie
Św. Agnieszka to jedna z najbardziej popularnych świętych w starożytności. Jako 12 – letnia dziewczynka, pochodząca ze starego rodu, miała ponieść męczeńską śmierć na stadionie Domicjana około 305 roku. Na miejscu „świadectwa krwi” dzisiaj jest Piazza Navona – jedno z najpiękniejszych i najbardziej uczęszczanych miejsc Rzymu. Tuż obok, nad grobem męczennicy wzniesiono bazylikę pod jej wezwaniem, w której 21 stycznia – zgodnie ze starym zwyczajem – poświęca się dwa białe baranki. Patronka dzieci, panien, ogrodników. Według legendy św. Agnieszka, całkowicie obnażona na stadionie, została rzucona na pastwę spojrzeń tłumu. Za sprawą cudu okryła się płaszczem włosów.
W IKONOGRAFII przedstawia się Świętą z barankiem mającym nimb lub z dwiema koronami – dziewictwa i męczeństwa. Nieraz obok płonie stos, na którym ją prawdopodobnie spalono.
Jej atrybutami są: baranek z nimbem lub ze sztandarem, gałązka palmowa, dwie korony – dziewictwa i męczeństwa, kość słoniowa, lampka oliwna, lilia, miecz, zwój.
Św. Meinrad, mnich benedyktyński
ger. magin – „siła, moc” i rad – „rada”
Św. Meinrad żył w IX wieku, pochodził z rodziny Hohenzollernów. Meinrad wstąpił do klasztoru benedyktynów i został mnichem, a później otrzymał święcenia kapłańskie, jednak porzucił dotychczasowe życie, aby zostać pustelnikiem. Według legendy wraz z figurą Madonny podarowanej mu przez ksienię Hildegardę von Zurych, udał się w okolice góry Etzel, aby na jej stoku zamieszkać samotnie jako pustelnik.
Przychodziło do niego zbyt dużo ludzi, więc przeniósł się głębiej w tzw „Ciemny Las” (okolica obecnego miasta Einsiedeln) aby mieć czas na studia nas Pismem Świętym. W 835 roku w miejscu gdzie teraz stoi kaplica Meinrad wybudował pustelnię i kaplicę. Chętnie przychodzili do niego pielgrzymi. Dwóch złodziei, którym Meinrad udzielił gościny myśląc, iż pielgrzymi przynoszą różne cenne rzeczy do pustelni, zamordowali Meinrada (861 r.) i uciekli do Zurychu.
Meinrad został pierwotnie pochowany w Reichenau, ale jego relikwie zostały zwrócone Einsiedel w 1029.
Inni patroni dnia
Św. Epifaniusza bpa Pawii († 496)
ŚwŚw. Fruktuosa bpa, Auguriusza, Eulogiusza dk., mm. († ok. 260)
bł. Jana Chrzciciela Turpin du Cormier († 1794)
bł. Józefa Nascimbeni kpł. († 1922)
Św. Patroklusa m. († II w.)
Św. Publiusza bpa Aten († ok. 1000)
℗ Św. Agnieszka, dziewica, męczennica ℗ Św. Meinrad, mnich benedyktyński
Najświętsza Maryja Panna z Kalwarii Pacławskiej” width=”196″ height=”300″ />
