Imieniny: Karola Olgierda Emeryka Mściwoja Feliksa

Św. Karol Boromeusz

Św. Karol Boromeusz
Św. Karol Boromeusz
witraż z XIX w. Oxford

starogerm. Klar, charal, .carl mąż bohater, człowiek wolnego stanu

Św. Karol Boromeusz urodził się na zamku Arona w 1538 roku jako syn arystokratycznego rodu. Studia ukończył na uniwersytecie w Pawii, uzyskując doktorat obojga praw (1559). Znawca sztuki. Grał pięknie na wiolonczeli. W 23 roku życia mianowany kardynałem i arcybiskupem Mediolanu. Święcenia kapłańskie i biskupie przyjął dopiero dwa lata później. Po niespodziewanej śmierci brata, która była dla niego duchowym wstrząsem, podjął życie pełne pobożności i ascezy. Współpracując ze swoim wujem, papieżem Piusem IV doprowadził do końca Sobór Trydencki. Uchwały tego soboru wprowadził w swej diecezji. Założył pierwsze seminarium duchowne. Hojny dla ubogich, żył ubogo. Podczas zarazy w Mediolanie (1576) niósł pomoc chorym, oddał wszystko, nawet własne łóżko.

Zmarł 3 listopada 1584 roku. Pozostawił po sobie dorobek pisarski. Beatyfikowany w 1602 roku, kanonizowany w 1610.
Patron boromeuszek, diecezji w Lugano i Bazylei, uniwersytetu w Salzburgu. bibliotekarzy instytutów wiedzy katechetycznej, proboszczów profesorów seminarium.

W IKONOGRAFII św. Karol Boromeusz przedstawiany jest w stroju kardynalskim.
Jego atrybutami są: bicz, czaszka, gołąb, kapelusz kardynalski, krucyfiks. postronek na szyi, który nosił podczas procesji pokutnych.

Inni patroni dnia

śwśw. Agrykoli i Witalisa, mm. (+ 304)
św. Amancjusza bpa (+ V w.)
św. Emeryka królewicza (+ 1031)
bł. Franciszki Amboise księżnej i zk. (+ 1485)
bł. Heleny Enselmini zk. (+ 1230)
św. Joannicjusza op. (+ 846)
św. Modesty dz. (+ ok. 659)
św. Pieriusa kpł. (+ IV w.)

℗ Św. Karol Boromeusz